Zapach pralin oferuje nutę zapachową, która mieści się pomiędzy prażonym cukrem, migdałami i orzechami laskowymi, co tworzy intensywną słodycz orzechową.
Zapach pralin występuje w różnych kompozycjach, najczęściej w towarzystwie nut kwiatowych lub owocowych. Czasami zaskakuje nas klasyczną kompozycją z delikatnym akcentem gourmand, innym razem jest to wykwintny zapach z sensualnym, słodkim posmakiem słodyczy.
Praliny - Czasami wolimy je słodkie i aksamitne, innym razem wybieramy te ciemne i deserowe. Ta różnorodność jest również widoczna w świecie zapachów.
Jego nuty zapachowe głównie wykorzystuje się w wyszukanych perfumach damskich. Tam może dodać swojego ciepłego słodkiego i prażonego charakteru. W połączeniu z wieloma owocami i różnymi kwiatami, pralinka staje się częścią pięknych zapachów, głównie o charakterze gourmand. Składnik cukierniczy ten jest obecnie nieodzownym składnikiem w perfumiarstwie.
Pralina to rodzaj słodkich, orzechowych cukierków
Francuskie znaczenie słowa "pralina" jest tym, którego zwykle używamy w świecie perfumerii. Pralina O.G. to mocne połączenie migdałów i karmelizowanego cukru.
Dwa inne rodzaje pralin to :
Amerykańskie praliny są wytwarzane z brązowego cukru, cukru granulowanego, śmietany, masła i orzechów pekan. Chociaż są popularne w południowych Stanach Zjednoczonych, najbardziej kojarzą się z Nowym Orleanem w Luizjanie. Belgijskie praliny lub "belgijskie czekoladki z miękkim środkiem" mają niewiele do zaoferowania.
belgijskie czekoladki" w niewielkim stopniu przypominają znane praliny z Nowego Orleanu. Składają się one z czekoladowej otoczki i mlecznego nadzienia z orzechów laskowych.
Początki pralin sięgają nawet początków XVII wieku. Uważa się, że pralina została stworzona przez szefa kuchni Clementa Lassagne'a, który pracował dla francuskiego dyplomaty Césara duc de Choiseul, Comte du Plessis-Praslin. Oryginalna pralina szefa Lassagne'a zawierała migdały, a nie orzechy pekan, i karmelizowaną polewę.
Niemniej jednak, stworzenie wyśmienitych czekoladowych pralin, jakimi cieszymy się dzisiaj, zajęło trochę czasu. Dopiero w 1879 r., kiedy Rodolphe Lindt wprowadził decydujące udoskonalenie do przygotowywania czekolady za pomocą metody konszowania, można było uzyskać delikatną polewę dzisiejszych pralin.
W 1861 r. z kory modrzewia wyekstrahowano specyficzny związek (wówczas nazywany kwasem laxirinowym), a w 1894 r. został on zidentyfikowany przez grupę monachijskich chemików, którzy nazwali go maltolem. Później potwierdzono, że maltol odgrywa znaczącą rolę w aromacie świeżego chleba, kawy, palonej cykorii i niektórych drzew iglastych. W czystej postaci maltol ma karmelowy zapach z owocowymi niuansami dżemu.
Wydaje się, że czas przesadnie słodkich zapachów gourmand minął, a nowoczesne zapachy gourmand mają tendencję do posiadania pewnej objętości kosztem słodyczy, a także nieoczekiwanych zwrotów i kontrastów; stały się bardziej złożone, wchodząc w interakcje z innymi gatunkami zapachów. Jest jednak mało prawdopodobne, aby całkowicie zniknęły; pozostaną z nami na zawsze, podobnie jak szypry, fougères, wody kolońskie, kwiatowe aldehydy i perfumy bursztynowe.
Wygląda na to, że perfumiarze odtworzyli wszystkie możliwe desery, jakie istnieją; pachnieliśmy perfumami wcielonymi w pralinę, ganache, kandyzowane owoce, panna-cottę, crème brulée, nugat, profiteroles, ciasto Pavlova, a nawet tęczowy sorbet. Ale może o czymś zapomnieli i nie przygotowali jeszcze Twojego ulubionego deseru?
Każdy z nas, bez względu na płeć czy wiek, powinien podjąć sobie małą misję: znaleźć zapach, który doskonale podkreśli nasz wyjątkowy charakter. Jak wiadomo, ile nosów, tyle preferencji. Niektórzy czują się najlepiej w otoczeniu ciężkich, drzewnych aromatów, podczas gdy inni wolą delikatne, owocowe lub kwiatowe perfumy.
